O BOBRKU SŁÓW KILKA

Jak pewnie wszyscy wiecie w tym roku mija 750 lat od nadania naszemu miastu praw miejskich Z tej okazji odbywają się liczne imprezy, koncerty, wystawy, spotkania, a na stronie internetowej Urzędu Miasta (www.um.bytom.pl) można znaleźć mnóstwo informacji o historii, zabytkach, ciekawych miejscach, wydarzeniach, firmach... Każdy zainteresowany może znaleźć tam w zasadzie każdą informację, jakiej poszukuje. Osobny, wielki dział jest poświęcony jubileuszowi miasta.

 

Ponieważ jednak nie ma tam - niestety - żadnych interesujących informacji na temat Bobrka, który przecież jest częścią Bytomia - postanowiliśmy w tym numerze napisać co nieco o naszej dzielnicy.

* * *

Według podania historia Bobrka miała zacząć się od bobrów, które zagnieździły się w potoku mającym swe źródła na wysoko położonym terenie pomiędzy dzisiejszymi ulicami Stolarzowicką i Reptowską. Potok spływał do doliny znajdującej się na południe od źródeł i wpadał do dużej i pięknej rzeki Kaczawy, zwanej później także Bytomską Wodą, a dzisiaj Bytomką. Ówczesny pan tych ziem miał osadzić nad potokiem swoich łowców bobrów. Potok nazwany został Bobra względnie Bobrem, a powstała osada łowców - Bobrkiem.

Najstarszymi znanymi dokumentami wspominającymi Bobrek są dokumenty wystawione w Bytomiu dnia 26 stycznia 1369 roku przez książąt Przemysława I cieszyńskiego i Konrada II oleśnickiego dotyczące podziału Bytomia i ziemi bytomskiej.

Dalsze dzieje przynależności politycznej Bobrek dzielił z całą ziemią bytomską, przechodząc w 1476 roku na okres 14 lat pod panowanie węgierskie, następnie czeskie, od 1526 roku habsburskie i wreszcie od 1742 roku pruskie. Bobrek funkcjonował samodzielnie do 1928 roku kiedy to utworzona została gmina Bobrek-Karb. Taka sytuacja trwała do 1951 roku, kiedy obie miejscowości zostały przyłączone do miasta Bytomia.

Bobrek należał pierwotnie do parafii w Miechowicach. Inicjatorem budowy kościoła w Bobrku był miechowicki proboszcz ks. Jan Kuboth. Projekt w stylu neoromańskim wykonał architekt Ludwik Schneider. Prace budowlane trwały od 1900 do 1902 roku. Pierwszym proboszczem nowej parafii został ks. Józef Kubis.

W 1932 roku zbudowano w Bobrku drewniany kościół ewangelicki należący również do parafii w Miechowicach.

Pierwsza szkoła w Bobrku powstała w 1857 roku. Obecnie istnieją w Bobrku dwa budynku szkolne: starszy koło kościoła i nowszy, pochodzący z lat 20-tych, w którym mieści się nasza szkoła.

W tym też okresie rozpoczyna się historia huty, która na początku nazywała się "Vulkan", następnie "Moritz", a dopiero potem "Bobrek". W XIX wieku istniała również w Bobrku huta cynku. W okresie międzywojennym na jej miejscu urządzono stadion, a pamiątką po tym zakładzie jest do dziś ulica Stara Cynkownia.